Aile tarihi isimli bu blog’u açalı dört ay oldu. Öncelikli amacım araştırmacılar ve meraklılar için kaynakların durumuna yönelik ilk elden bilgiler vermekti. İkinci iş olarak bazı önemli kurumların arşivleri hakkında bizzat o kurumlara giderek bilgi aktaracaktım. Bu ikinci aşamaya geçemeden hiç beklemediğim bir şey oldu ve siteye daha doğrusu bu blog’a olan ilgi olağandışı bir biçimde gelişti. Son bir aydır her gün yaklaşık 500 ziyaretçi (tam sayı 478-539 arası) blogu okuyor ve yorum yapıyor. Ne yazık ki yapılan yorumların çoğu “soyağacımın çıkartılıp e-posta adresime gönderilmesini rica ediyorum” içeriğinde. Bunlar dışında benim burada gerçekleştirmeye çalıştığım işe doğrudan katkısı olan, hatta onu geliştiren yorumlar da geldi. Kendi geçmişlerine yönelik iyiniyetli meraklarının dürtüsüyle bana ailedeki tüm efradın isimlerini yazıp gönderenler de oldu, cevap vermediğim, veremediğim için azarlayanlar ve hatta “dolandırıldık”larını iddia edenler de. Siteyi bir süre sonra yorumlara kapadım, daha doğrusu yorumlar ben onay verdikten sonra yayınlanabilir oldular. Pek demokrat bulmadığım bu tavır, siteyi düzenli takip edenlerde ancak bir karmaşa yaratabilecek çoklukta ve içerikte yorumu engellemiş oldu.
Blogu oluşturduktan sonra fark ettim ki konu için çok önemli üç anahtar ifadenin birleştiği bir iş yapmışım: “Soyağacı”, “aile tarihi”, “nüfus kayıtları”. Bu üç ifadeyi arama motoru tabir edilen sitelerde arayanlar doğrudan bloga yönlenmiş oldular. Ancak korkarım ki, önemli bir çoğunluk umduğunu burada bulamadı. Ben kaynaklar konusundaki sıkıntıdan sık sık bahsetsem de, çoğu kişi hemen sonuç almaya yönelik beklentiler içinde hareket etti ve ben de istemeden çoğunu hayal kırıklığına uğratmış oldum. Bu sebeple itiraf ediyorum ki biraz da ne olacağını, nasıl olacağını görmek için oluşturduğum bu blog‘u artık kapatıyorum. Şimdiye dek yazdıklarım kalacak, ancak yeni bir bilgi eklemeyeceğim. Niyetim değişmedi, lisans eğitiminde tarih okumuş biri olarak hala, Türkiye’de yaşayanlar ya da yolu bir biçimde Türkiye’den geçmiş kişilerin için aidiyet kavramının çok önemli olduğunu düşünüyorum. Bunun için ailelerimizin geçmişini, nereden geldiğimizi, kim olduğumuzu merak ediyoruz. Örneğin “göçmen” olmak kimliği bazen bizleri ikna etmedği için daha fazlasını öğrenmek istiyoruz. Niyetim değişmediği için buradaki bilgileri ve umuyorum ki daha fazlasını yakında www.ailetarihi.org sitesine taşıyacağım. Site henüz açılmadı, ama anlaşılan o ki bu site, çok daha kurumsal bir dil ve biraz daha az beklenti yaratacak bir yaklaşımla, Türkiye’deki aile tarihi araştırmalarıyla ilgili en gerçek tabloyu aktaran bir içerikte olmalı. Birtakım köklü kurumların arşivleriyle ilgili bilgileri de siteye eklemek istiyorum.
2006′nın Haziran ayında, fikirlerine ve hayat görüşlerine çok güvendiğim üç arkadaşımla paylaştığım, tartıştığımız sürece gelişen ve onların da katkılarıyla ortaya çıkan bu blog‘a yazdığım son yazı budur.
Bahsettiğim yüzlerce yorumun, cevap veremediğim sahiplerinden özür dilerim.
Müsemma Sabancıoğlu
